کارشناسان می‌گویند: تغییرات اقلیمی آمادگی دارند که ذخایر غذایی جهان را به سه طریق تحت تأثیر قرار دهند.

به گزارش ایانا از وب‌سایت livescience، دکتر سم مایرز (Sam Myers) پزشک و دانشمند محقق ارشد از دانشگاه هاروارد که به مطالعه سلامت محیط زیست می‌پردازد در گفت‌وگوی خود با لایو ساینس (Live Science) در تاریخ ۱۶ فوریه ۲۰۱۷ می‌گوید: “این تغییرات بر کیفیت، کمیت و محلی که مواد غذایی در آن تولید می‌شود، اثر می‌گذارد.”

او اعلام می‌کند: “ما هرگز نیازی نداریم که با سرعتی بیش از آنچه امروزه انجام می‌دهیم به تولید مواد غذایی برای حفظ تقاضای جهانی بپردازیم، اما اساساً در همان زمان در حال تغییر پایه بیولوژیکی چگونگی تولید مواد غذایی هستیم.”

دکتر مایر در سخنرانی خود در جلسه بهداشت و آب و هوا که محل تجمع کارشناسانی از سازمان‌های بهداشت عمومی، دانشگاه‌ها و گروه‌های حامی که روی اثرات بهداشتی تغییرات اقلیمی تمرکز کرده‌اند، اعلام می‌کند که مطالعات محققان روی تغییرات اقلیمی نشان می‌دهد چگونه تغییرات بیولوژیکی و فیزیکی که به‌دلیل تغییرات اقلیمی بر سطح کره زمین رخ می‌دهد، سبب دگرگونی تولیدات مواد غذایی می‌شود.

کمیت مواد غذایی

مایر به لایو ساینس می‌گوید: “تغییرات اقلیمی در نهایت میزان رشد محصولات غذایی را در سراسر جهان کاهش می‌دهد.”

او بیان می‌کند: “در ابتدا، برخی متخصصان معتقد بودند که افزایش سطح دی‌اکسیدکربن ممکن است بتواند به شکل کود عمل کند و بازده محصول را افزایش دهد، اما تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که اثرات خالص تغییرات اقلیمی به معنای کاهش در بازده محصولات غذایی است.”

برای مثال، مطالعات نشان داده است که ترکیب افزایش سطح دی‌اکسیدکربن جوی، افزایش دما و تغییر و کاهش در میزان بارش‌ها می‌تواند کاهش قابل توجهی را در بازده محصولاتی مانند ذرت و گندم به ویژه در مناطق گرمسیری که میزان تولید بالاتری از محصولات غذایی دارند، سبب شود.

او می‌گوید: “در مناطقی که افزایش دما را به دلیل تغییرات اقلیمی تجربه می‌کنند، افزایش میزان آفات محصولات نیز مشاهده می‌شود. اخیراً، آفات مسئول ۲۵ تا ۴۰ درصد نابودی محصولات هستند و اگر تغییرات اقلیمی به همین صورت ادامه یابد، آفات توانایی گسترش و دستیابی به محصولات بیشتری را نیز خواهند داشت.”

حشرات ممکن است به مناطقی بروند که قبلاً در آنجا حضور نداشتند و گیاهان این مناطق برای دفاع در مقابل این آفات تکامل نیافته‌اند. همچنین او اضافه می‌کند که ممکن است شکارچیان خاصی از آفات زراعی مانند پرندگان، زمان مهاجرت خود را به دلیل تغییرات اقلیمی جابه جا کنند که این کار می‌تواند از ورود جمعیت آفات و حفظ آنها در آن مناطق جلوگیری کند.

مکان

با تغییراتی که در مکان بسیاری از فعالیت‌های کشاورزی در جهان در راه است، ذخایر غذایی جهان تغییر خواهد کرد و به احتمال فراوان به کشاورزی در مناطق گرمسیری ضربه شدیدتری وارد خواهد شد. بالا رفتن جهانی دما، کار برای کشاورزان را در طول روزهای گرم بسیار سخت خواهد کرد که این امر منجر به کاهش میزان تولید محصولات غذایی می‌شود. در حقیقت، مطالعات صورت گرفته در حال حاضر نشان می دهد که کار با محدودیت‌های دمایی در زمان‌های مشخصی از طول روز در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری به فصول سال بستگی دارد.

مقدار سایر منابع مواد غذایی ازجمله ماهی‌ها نیز کاهش خواهد یافت، زیرا با گرم شدن اقیانوس‌ها آنها به سمت قطب حرکت خواهند کرد.

کاهش تولید مواد غذایی در نزدیکی خط استوا نیز مشکل دیگری است و پیش بینی‌می‌شود که رشد یبشتر جمعیت جهان تا ۵۰ سال آینده در مناطق گرمسیر اتفاق خواهد افتاد.

اگرچه نواحی نزدیک به قطب به‌دلیل تغییرات اقلیمی، آب و هوای گرم‌تر و فصول رشد طولانی‌تری را تجربه خواهند کرد، اما این تغییرات برای جبران کاهش میزان تولید مواد غذایی در مناطق گرمسیری کافی نخواهد بود.

کیفیت مواد غذایی

مایر می‌گوید: “تحقیقات نشان می‌دهد که علاوه بر تغییرات ناشی از مقدار و مکان محصولات غذایی، هنگامی که مواد غذایی مشخصی در سطوح بالایی از دی‌اکسیدکربن جوی رشد می‌کنند، مقداری از ارزش غذایی‌شان را از دست می‌دهند.” مایر و همکارانش نخستین تحقیق خود را درباره این پدیده در سال ۲۰۱۴ در مجله نچرال منتشر کردند.

در آن تحقیق، محققان رشد محصولات کشاورزی شامل گندم و ذرت تحت دو حالت سطح دی‌اکسیدکربن بالا و سطح دی‌اکسیدکربن عادی را مورد بررسی قرار دادند. سطح دی‌اکسیدکربن بالا نماینده غلظت تخمین زده شده در طول ۵۰ سال در جو است.

آنها دریافتند محصولاتی که در سطح بالای دی‌اکسیدکربن رشد می‌کنند، سطح پایینی از آهن، روی و پروتئین را دارند. کاهش در میزان مواد مغذی محصولات، باعث بدتر شدن مسئله سلامت عمومی ناشی از کمبود مواد مغذی می‌شود. کمبود آهن و روی امروزه بزرگ‌ترین مسئله مرتبط با سلامت عمومی است و کمبود روی در آینده در بین بیش از ۲۰۰ میلیون نفر از مردم سراسر جهان گسترش خواهد یافت و وضعیت حدود یک میلیارد نفر از مردم جهان به‌دلیل کمبود روی و کمبود مواد مغذی بدتر خواهد شد. تحقیقات تأثیرات مشابهی برای کمبود آهن و پروتئین را نیز همانند مسئله کمبود روی نشان می‌دهد.

به هر حال، تحقیقات بیشتر روی میزان مواد مغذی محصولات نیاز است. برای مثال، محققان هنوز اطمینان نیافته‌اند که چرا سطح بالای دی‌اکسیدکربن سبب از دست رفتن مواد مغذی محصولات غذایی می‌شود؟

یافته‌هایی که اثرات تغییرات اقلیمی را نشان می‌دهد حتی برای دانشمندان نیز تعجب‌آور است. مایر می‌گوید: “ما هرگز نمی‌توانیم طی میلیون‌ها سال اثرات تغییرات اقلیمی را که باعث از دست رفتن ارزش تغذیه‌ای محصولات غذایی می‌شود، پیش‌بینی کنیم. ما پیش‌بینی کرده‌ایم که هیچ راهی وجود ندارد.”